كاربيزول (ايميدو كارب 12%)
كاربيزول (ايميدو كارب 12%)
- دارويي موثر جهت درمان و پيشگيري بابزيوز در دام بزرگ و كوچك
- داروئی براي درمان ارليشيوز در سگ و آناپلاسموز در گاو
- دارويي با اثر ماندگاري 6 هفته اي در بدن دام
- تنها داروي قابل استفاده جهت پيشگيري بابزيوز در گاو و گوسفند
- فرمولاسيون از شركت شرينگ پلاو آمريكا
- توليد شده از مواد اوليه ساخت كشور امريكا
مورد تائيد سازمان غذا و داروی کشور آمریکا (FDA)
مختصري راجع به بابزيوز :
بابزيوز يك بيماري انگلی از نوع خوني و مشترك بين انسان و حيوان همچنین قابل انتقال توسط كنه است و عامل آن گونه بابزيا است.
مهمترين عامل ايجاد بابزيوز در كل جهان، اول گونه تيلريا و دومين عامل مهم آن تريپونوزوما است . اين بيماري بشدت اقتصاد و صنعت كشاورزي و دامپزشكي را تحت تاثير قرار ميدهد.
اين انگل يك انگل داخل اريتروسيتي است كه عموما به جهت گلابي شكل بودن پيرو پلاسم ناميده ميشود و گلبولهاي قرمز را تحت تاثير قرار ميدهد. از آنجائيكه اين بيماري ، يك بيماري مشترك بين دام و حيوان مي باشد گونه هايي از بابزيا انسان را نيز درگير مي نمايد. در آمريكا سویه بابزيامايكروتي و در اروپا سویه بابزيا دايورجنس بصورت بيماري از نوع نهفته و خاموش تا حالت حاد و شديد مشاهده شده است كه منجر به هموليز و نهايتاً مرگ مي گردد. امروزه پيشرفتهاي زيادي در جهت تستهاي تشخيص آزمايشگاهي صورت گرفته است كه باعث تشخيص بهتر و مطمئن تر بيماري در دام ميگردد . اين بيماري بيشتر مهره داران را درگير مي نمايد، ولي جهت انتقال بيماري انگل از ميزبانهاي مهره دار و بي مهره استفاده مي نمايد.انگل بابزيا در داخل گلبولهاي قرمز مهره داران تكثير مي يابد . كليه علائم و مشاهدات اعلام شده از بيماري بر اساس شرايط بيماري مهره داران غير از انسان عنوان شده است.
كليه پستانداران پس از ابتلا به گونه هاي بابزيا و درمان آن و يا دارو درماني جهت پيشگيري از بابزيوز ، نسبت به اين بيماري ايمن مي گردند.
گونه هاي درگير كننده دام بر اساس شرايط جغرافيايي مشخص ميگردند چنانچه پيشتر قيد شد در شمال آمريكا بيشتر بابزيا مايكروتي عامل ايجاد بابزيوزاست و در اروپا بابزيوز ناشي از بابزيا دايورجنس بيشتر مسئله ساز است. بيش از 100 گونه بابزيا تا كنون شناخته شده است كه بخصوص پستانداران راخيلي تحت تاثير قرار ميدهد.
بابزيا اكوئي نيز يك گونه از بابزيا است كه اسب را درگير مي نمايد و از مشكلات اصلي واردات و صادرات اسب بشمار مي رود.
بابزياكانيس نيز عامل مهمي در ايجاد بابزيا در سگ مي باشد . اين بيماري در سگ به صورت تحت حاد ، حاد و مزمن بروز مي نمايد.
علائم شكل حاد بيماري شامل : تب ، زردي ، همو گلوبينوري و كم خوني است كه نهايتاً به مرگ مي انجامد.
بهترين روش مقابله با اين بيماري پيشگيري است كه درآن بر حسب شدت آلودگي محل و گونه درگير كننده دز دارو محاسبه مي گردد.
جهت پیشگیری از بابزیا در گاو و اسب و سگ :
در گاو 5/2 ميلي ليتر از كاربيزول به ازاي هر 100 كيلو گرم وزن بدن (که تجویز یک دز آن باعث ایجاد مقاومت دام تا4 هفته می گردد)
در سگ 5/0 ميلي ليتر بازاي هر 10 كيلو گرم وزن بدن .
در اسب 2میلی لیتر به ازای هر100کیلو وزن بدن که یک دز باعث مقاومت حیوان تا 4 هفته می شود.
در صورت بروز علائم باليني درمان توصيه مي گردد، كه
در گاو و گوسفند: 1 ميلي ليتر بازاي هر 100 كيلو گرم وزن بدن
در اسب : 2 ميلي ليتر بازاي هر 100 كيلو گرم وزن بدن
و در سگ : 25/0 ميلي ليتر بازاي هر 10 كيلوگرم بدن ( در اسب ترجیحاً روش تزریق عضلانی بکار می رود)
چرخه زندگي بابزيا:
چرخه زندگي بابزيا (بابزيا تيلريا و بابزیا مايكروتي) عموما سه مرحله دارد:
(1)تشكيل گاموگني و نفوذگامتها به داخل لوله گوارش كنه
(2)توليد اسپروگني در غدد بزاق
(3) توليد مروگني در ميزبان مهره دار.
10 ساعت پس از تغذيه كنه از خون ميزبان آلوده، بابزيا در بدن كنه قابل شناسايي است .
46 تا 60 ساعت پس از نفوذ بابزيا به درون بدن ميزبان مهره داردر بدن آن قابل شناسايي است.
مدل تئوري از ايجاد مقاومت بدن ميزبان پس از دريافت دز پيشگيري كننده دارو و يا آلوده شدن ميزبان و درمان پس از آن :
سيستم هاي مختلف ايمني بدن در ايجاد مقاومت مؤثرند. اگر 3مرحله تئوریC,B-A را در نظر بگیریم در مرحله (A) : در زمان ايجاد مقاومت آنتي بادي IgGنقش مهمي در جلوگيري از نفوذ اسپروزوئيت ها به داخل اريتروسيت ها بعهده دارند.
در مرحله (B) : اين مرحله زماني است كه بابزيا موفق به متلاشي كردن گلبولهاي قرمز و آزاد شدن مروزوئيت ها و باعث ليز شدن گلبولهي قرمز مي گردند وسيستم ايمني بدن از پيشرفت رشد مروزوئيت ها جلوگيري نموده و بنابراين نفوذ خوني انگل كنترل
مي گردد.
در مرحله (c) : سطح خوني انگل بابزيا به ماكزيمم رسيده و از آن پس كاهش مي يابد و كاهش آن ناشي از دژنراسيون انگل در داخل گلبولهاي قرمز است و لنفوسیت هاي Tشكل عامل اصلي نابودي انگل در اين مرحله هستند و بخصوصδ CD4 , IFN- در اين مورد موثرند.
شيمي اين دارو :
كاربيزول (ايميدو كارب 12% )
ماده مؤثره اين دارو ايميدوكارب دي پروپيونات است كه در اين دارو به مقدار12%اكتيوفرمولاسيون شده است.
نام شيمايي :
N,N-bis[ 3-(4,5-dihydro-1H-imidazol-2-yl)phenyl] urea;3¸3` -di -2-imidazolin -2- yLcarbanilide dipropionate
كاربيزول حاوي ايميدوكارب در بسياري از كشورهاي جهان از سال 1970 در درمان بابزيوز در گاو و گوسفند و آناپلاسموز در گاو استفاده مي شده است و در حال حاضر در آفريقا ،آسيا ، اروپا و آمريكاي جنوبي در درمان اين بيماريها تجويز مي گردد.
عمومي ترين فرمولاسيون اين دارو ايميدوكارب %12 با 5/4 ≈ pH همراه پروپيونيك اسيد است.
زمان پرهيز از مصرف:
زمان پرهيز از مصرف اين دارو توسط شرکت اصلی و سازنده اولیه آن یعنی شرکت داروسازی شرینگ پلاو کشور آمریکا براي گوشت 28 روز و براي شیر 3 روز تعيين شده است .
داروي كاربيزول توليد عرفان دارو داراي ماده مؤثره ايميدو كارب 12% بصورت ملح دي پروپيونات و مؤثر در درمان و پيشگيري بايزيوزمي باشد،كه بصورت محلول تزريقي در ويالهاي 20 ميلي ليتري توليد مي گردد.
تأثير دارو براساس (FDA):
انتخاب دز مناسب بر اساس اطلاعات زير مي باشد :
1-مطالعات و تحققيقات انجام يافته تأثیر دارو را در محدوده دز 4 تا 10 ميلي گرم با ازاي هر كيلو گرم وزن بدن بصورت تزريق زير جلدی و يا عضلاني تأیید نموده است.
2- بهترين مقدار داروي ايميدو كارب، 12 % و بصورت ملح دي پروپيونات مشخص شده است.
اين دارو در سر تا سر دنيا در پيشگيري و درمان بابزيوز در گاو و گوسفند و سگ و در آمريكا در درمان بابزيوز در اسب (NADA97 -288) در سپتامبر 1978 تأیید شده است.
بررسي ميزان دز :
در فاصله زماني 1980 تا 1984 داروي ايميدو كارب 12% در چندين دز مطالعه شده است .
(Guelfi 1980,1981,Euzeby 1981,Awaz1984)
اثر درماني اين داروي 12%محلول تزريقي بر عليه بابزيا در سگ(n=93) در دزهاي،5،4،3،2،1و6ميلي گرم بازاي هر گيلوگرم وزن بدن مورد بررسي قرار گرفت.
تعيين ميزان دز :
بر اساس مطالعات انجام يافته دز مؤثر جهت درمان بابزيوز طي سالهاي 1981 تا 1986 كه بر روي 1031 قلاده سگ در سنين مختلف (3 ماهه تا 7 ساله ) و نژادهاي گوناگون انجام يافت. همة سگها توسط بابزيا كانيس آلوده شدند، هر سگ بصورت تك دز 5 يا 6 ميلي گرم بازاي هر كيلو گرم وزن بدن دارو دريافت كرده است.
نهايتاً پس از تنظيم دز مناسب جهت درمان بابزيوز در سگ 25/0 ميلي ليتر از محلول تزريقي كاربيزول باازاي هر 10 كيلوگرم وزن بدن تائيد شد.
در گاو و گوسفند : 1 میلی ليتر بازاي هر 100 كيلو گرم وزن بدن (2/1 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن )
دراسب : 2 ميلي ليتر بازاي هر 100 كيلوگرم وزن بدن ( در اسب ترجيحاً تزريق عضلاني )تصويب شد.
مختصري راجع به آناپلاسموز :
آناپلاسموز در گاو و گوسفند ديده ميشود ولي فرم گاوی آن مهم است و گوسفندان به فرم تحت حاد آن مبتلا مي شوند.
آناپلاسما از انگلهايي است كه علاوه بر كنه از طرق ديگر مثل انتقال خون ، شاخ بري ، بند ناف ، و غيره منتقل ميشود .
در گاو آناپلاسما مارگينل (A.marginale)و در گوسفند آنا پلاسما اويس (A.ovis) بيشتر بيماري زا است.
آناپلاسما ها ايجاد يك آنمي فوق العاده شديد مي كنند كه درصد آنمي به درصد آلودگي اريتروسيت ها بستگي دارد.
با ورود انگل به داخل گلبولهاي قرمز ،حيوان دچار تب مي گردد. در اين مرحله تعدادي از دامها تلف ميشوند و تعدادي مقاومت مي كنند و علائم بيماري را نشان مي دهند . علائم پس از سه هفته بروز مي كند . علائم در حيوانات بالغ بيشتر بوده و تب با آهستگي بالا مي رود تا 5/40 درجه سانتي گراد نيز مي رسد و از چند روز تا سه هفته طول مي كشد تا پائين بيايد. در اين مرحله نيز تعدادي از دامها تلف شده و تعدادي مقاومت مي كنند و لاغر مي شوند.
حيوان مبتلا امكان دارد تمام عمر ناقل باقي بماند. در آناپلاسموز بر عكس بابزيوز هموگلوبينوري ديده نمي شود.
اين بيماري مي تواند باساير بيماريها از جمله پنوموني ، تيلريوز ، بابزيوز توأمان ديده شود.
دز توصيه شده جهت درمان آناپلاسموز و عفونتهاي مخلوط آناپلاسما و بابزيا عبارتند از :
گاو : 5/2 ميلي ليتر با ازاي هر100 كيلوگرم وزن بدن .
مختصري راجع به ارلشيوزيس:
ارليشيوزيس يك بيماري عفوني باكتريايي مشترك بين انسان و دام است كه توسط خانواده آناپلاسماته ايجاد مي گردد. در اين بيماري گلبولهاي سفيد بعنوان ارگان هدف مورد حمله قرار گرفته مي شوند.. اين بيماري اولين بار در الجزاير در سگ ها تشخيص داده شد ناقل اين بيماري نيز كنه است. عامل بیماری بعد از انتقال به میزبان در درون سيتوپلاسم ،ماكروفاژها يا گرانونولوسيت ها رشد نموده و واكوئلي بنام Morulae تشكيل ميدهد.
فقط تعداد كمي از افراد آلوده دچار علائم باليني مي شوند و پس از گزش كنه و پشت سر گذاشتن دوره نهفتگي 8 روزه علائم باليني در13
مواردظاهر مي گردد. اين تظاهرات كلاسيك نبوده و شامل تب ، سردرد و دردهاي عضلاني و ضعف مي باشد ، و تا 2% امكان مرگ و مير وجود دارد.
جهت درمان ارليشيوزيس و عفونتهاي مخلوط ناشي از ارليشياو بابزيا :
سگ ها : 5/0 ميلي ليتر با ازاي هر 10 كيلوگرم وزن بدن در دو دز متوالي بفاصله 14 روز .
دز پيشگيري :
جهت پيشگيري از بابزيوز در گاو و اسب و سگ :
در 1 تا 2 روز يا يكهفته پس از انتقال دام حساس به مناطق آلوده تجويز دزهاي زير پيشنهاد مي گردد.
گاو : 5/2 ميلي ليتر بازاي هر 100 كيلوگرم وزن بدن كه يك دز باعث مقاومت حيوان تا 4 هفته مي گردد.( بر حسب شدت آلودگي محل و گونه درگير كننده بيماري )
سگ : 5/0 ميلي ليتر بازاي هر 10 كيلوگرم وزن بدن .
اسب : 2 ميلي ليتر بازاي هر100كيلوگرم وزن بدن كه يك دز باعث مقاومت حيوان تا 4 هفته مي گردد.
موارد منع مصرف دارو :
مصرف این دارو زمانیکه حیوانات در معرض حشره کشها قرار دارند و نیزتجویز همزمان آن با داروهای مهار کننده كولين استراز
توصیه نمی گردد.
تجویز وریدی دارو مجاز نمی باشد.
همچنین در مواردی که دام دچار نارسایی کلیوی و یا کبدی است ، تجویز این دارو توصیه نمی گردد.
احتیاطات :
علائم خفیف کولینرژیک مانند ترشح زیاد بزاق، حالت تهوع و آبریزش بینی که امکان دارد پس از تجویز بروز نماید خودبخود بر طرف شده و نیاز به درمان ندارد ولی در صورت شدید بودن علائم می توان از داروی آتروپين سولفات استفاده نمود.
زمان پرهیز از مصرف دارو :
شیر 3 روز و گوشت 28 روز پس ازآخرين تجویز قابل استفاده انسان می باشد. (بر اساس توصیه شرکت اصلی و اولین سازنده این دارو در جهان)
شرایط نگهداری :
دارو را در مکانی خشک و در دمای 2 تا 25 درجه سانتی گراد و دور از نور و یخ زدگی نگهداری نمائید.
مطالعات:
بیماری بابزیوز بیماری است که به واسطه دورة كمون بیماری و همچنین فعالیت گسترده ناقل بیماری، شیوع بالايی داشته و نتیجتاً باعث مرگ و میر بالا در دامها
می گردد. مطالعات زیادی در این زمینه صورت گرفته است . از جمله مطالعه ای که برای شرایط آندمیک بیماری بابزیا اویس در گوسفندان در ترکیه انجام یافته است .
این مطالعه بر روی 2000 گوسفند در سنین مختلف (بعنوان مثال 0 تا 3 ،4 تا 6 ، 6 تا 9 ، 10 تا 12 و بزرگتر از 12 ماه ) که بصورت رندوم از 132 گله گوسفند انتخاب شدند،صورت گرفته است که وجود آنتی بادی اختصاصی بابزیا اویس توسط تست(IFAT)(Indirect florescent antibody test) در سرم خون گوسفندان مشخصه اصلي آلودگي گوسفندان به اين نوع
بابزیا می باشد. در این تحقیق 843 مورد معادل با 15/42٪ مثبت گزارش شد. شرایط آندمیک پس از اتمام آزمایش در هر گروه نشانگر حضور بیماری در مناطق مختلف و سنهای مختلف گوسفندان می باشد. که نتیجه آن الزامی بودن پیشگیری ( واکسیناسیون ) و درمان به موقع می باشد.
حتی مطالعات بر روی شیوع بیماری بابزیوز و تیلريوز توﺃمان بر روی اسبها صورت گرفته و نشانگر شیوع قابل توجه این بیماری ها بصورت آلودگی سرم خون اسب ها به هر دو بیماری فوق می باشد که در این مورد نیز باید پیشگیری قبل از ابتلاء به بیماری در مواقع وجود احتمال شیوع بیماری و دارو درمانی پس از مثبت بودن آزمایشات خونی و یا ظهور علائم بيماري سریعاً آغازگردد.
ایمنی دارو :
ایمن بودن داروی کاربیزول حاوی 12٪ ماده موثرة ایمیدوکارب طی سالها مطالعه به اثبات رسیده است بعنوان مثال این مسئله توسط مطالعه اي كه بر روي ايميدوكارب دي پروپيونات در گوسفندان انجام شده است تائيد مي گردد.هدف از اين مطالعه برای ایمن بودن این دارودرگوسفندان می باشد.دز تزریق شده جهت این مطالعه 4/2میلی گرم با ازای هر کیلوگرم وزن بدن بصورت تزریق عضلانی در 10 گوسفند می باشد. نمونه های گرفته شده از سرم خونی در روز های1،0، 6 و 9 روز بعد از درمان در مورد
وضعيت اكسيداتيوسرم، PT,PTT و پارامترهاي شمارش گلبول قرمز و پار امترهاي بيوشيمايي سرم تحت بررسی قرار گرفت .اين دارو بصورت موقت و گذرا باعث كاهشpHخون مي گردد و باعث افزايش بي كربنات و افزايش كل كربن دي اكسيد مي شود.
ایمیدوکارب دي پروپیونات باعث کاهش فعالیت آدنوزین دی آمیناز ، آنتی ترومبین و کاهش فعالیت سوپراکسید دسموتاز و افزایش شمارش گلبولهاي سفيد شده و نتيجتاً اين دارو باعث تغييراتي گذرا در شرايط اكسيداتیوسرم و اختلال اندكي در انعقاد خون در طول درمان در گوسفندان می گردد که همانگونه که ذکر شد گذرا بوده و پس از درمان برطرف خواهد شد، ونیز تأثیر این دارو در Semen و اثر سوء آن در باروري و قدرت باروري مورد بررسي قرار گرفته كه نتيجة مطالعات نشانگر عدم اهميت اين عوارض در ايمني (safety)دارو مي باشد.
فارماکوکینتیک داروي كاربيزول :
مطالعات زیادی بر روی فارماکوكينتيك این دارو در حیوانات مختلف از جمله سگ ،گاو ،گوسفند، میمون ، موش وRat انجام شده است که برخی مطالعات بر روی سگ و گاو را در این مورد ذکر می نمائیم .
در سگ :
در این مطالعه ایمیدوکارب با دز 5 میلی گرم بازای هر کیلو گرم وزن بدن بصورت ملح دي پروپيونات با گاواژ روزانه 1بار بمدت 30روز تجویز شد و24 ساعت پس از کل درمان حیوان کشته شد.
(Chesher etal ,1976)
بیشترین دز باقی مانده در کبد یافت شد . (98±37mg/kg) پس از آن در كليه2.1mg/kg )± (7.3
و بعد از آن در عضله (<50mg/kg)در موردي كه تزريق وريدي ايميدوكارب دي پروپيونات با دز 4mg/kg
تجويز شد ، نيمه عمر گزارش شده 207±45 min با دفع 80% دارو ظرف 8 ساعت درمان بوده است.
(Abdullah and Baggot,1983)
در مطالعه ای که بر روی فارماکوكينتيک ایمیدوکارب در گاوها صورت گرفته است
(Chesher and Malone,1973) (Nimuno-Smith and Savage , 1973 ;chesher etal)
به 2 گاو شیري و 4 گاو غیر شیری ، ایمیدوکارب 12٪ بصورت عضلاني با دز 6 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن دوبار تزريق شد.ماكزيمم غلظت پلاسمايي در مدت 30 دقيقه بود و اولين دفع ادراري آن بسيار سريع بود.
نیمه عمر پلاسمایی دارو پس از تزریق اول 45 تا 55 روز و پس از تزریق دوم 60 روز بود که با گذشت زمان ، زمان دفع کاهش پیدا می کند.
بیشترین غلظت باقی مانده دارو در شیر طی 24 ساعت پس از درمان و نیمه عمر حذف آن از شیر در این مطالعه حدود 15 روز گزارش گردیده است می باشد.
بیشتر داروی باقی مانده در محل تزریق و متعاقب آن در کبد ، کلیه و عضله است.
البته مطالعاتی نیز برروی این دارو پس از تزریق زیر جلدی و وریدی آن با دز 5/0 میلی گرم بازای هر کیلوگرم وزن بدن با نمونه گيري بعد از 3 روز ، 7 روز،30 روز و 60 روز، انجام گرفت و غلظتهای بدست آمده پس از دز وریدی این دارو 7 روز پس از درمان در کبد62/4 تا 89/6 ميلي گرم با ازاي هر كيلوگرم وزن بدن،در كليه 01/6 تا 9/24 ميلي گرم با ازاي هر كيلوگرم وزن بدن و در روز سي ام در كبد 68/0 تا 29/3 ميلي گرم با ازاي هر كيلوگرم وزن بدن،در كليه 26/3 تا 55/4 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن و در روز شصتم در كبد 68/0 تا29/3 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن و در كليه 63/1 تا 13/3 ميلي گرم بازاي هر كيلوگرم وزن بدن گزارش گردیده است . طی مطالعه ای فارماکوكینتیک ایمیدوکارب در سگها و بزها نیز مورد بررسی و مقايسه قرار گرفته است .
در 7 سگ (mongrel) و 8 بز ( crossbred) مطالعه با دز4mg/kg بصورت تزریق وریدی محلول تزریقی ایمیدوکارب دی پروپیونات 12% انجام يافت كه در سگ در سياهرگ سفاليك و در بز در سياهرگ گردني تزريق شد.غلظت پلاسمايي ايميدوكارب توسط اسپكتروفوتومتراندازه گيري شد. در تزريق اين دارو در سگ تجمع مرکزی دارو بیشتر از بز و در بز حجم توزیع این دارو بیش از سگ گزارش شد نیمه عمر وكليرانس دارو در این دو حیوان تفاوت قابل توجهی نشان نداد .
در سگ: t1/2 : 207±45min, cl :1.47±0.38ml/minkg
در بز: t1/2:251 ±94min, cl:,0.62±0.50ml/minkg
و حدود 80 درصد از دارو طی 8 ساعت از بدن دفع می گردد. ولی آنچه که با توجه به کلیه مطالب بررسی شده و طی سالها به نتیجه رسید زمان پرهیز از مصرف و ایمن بودن باقی مانده دارو جهت مصرف تغذیه انسان برای شیر 3 روز و برای گوشت 28 روز پس از تزریق مشخص گشته است که داروسازی های معتبر دنیا از جمله شرینگ پلاو آمریکا و پارنل استرالیا نیز این زمان را برای زمان پرهیز از مصرف این ترکیب دارویی (ایمیدوکارب 12٪ ) در نظرگرفته اند.
ارتباط بابزیوز با مشکلات کلیوی:
طی مطالعه ای که بر روی تأثیر بابزیوز بر ایجاد مشکلات کلیوی در دام کوچک صورت گرفته است ،
نشانگر مشکلات کلیوی با علائمی چون Epithelial cells and renal tubular casts,proteinuria
در بابزیوز مشاهده می گردد، اما الزاماً منتج به نارسایی کلیوی نمی گردد ولی شرایط مساعد برای ایجاد نارسایی کلیوی در دامهای آلوده را ايجاد مي نمايد.
بنابراین در صورت احتمال آلودگی و بیماری ، تجویز دارو جهت پیشگیری و در صورت بروز علائم بیماری تجویز دارو جهت درمان توصیه می گردد.
ایمیدوکارب نه تنها در درمان بابزیوز بلکه در درمان بیماریهای دیگری چون عفونت ناشي از Hepatozoon Canis درسگ نيز استفاده می شود.
طی مقاله ای اثرات ترکیب این دارو با تولترازوريل بر این بیماری مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است.
در این مطالعه 12 سگ که دچار عفونت H.canis قرار گرفته بودند و علائم باليني راداشتند انتخاب شدند.
تشخیص بیماری با آزمایشات سرولوژیکی و تشخیص انگل در خون صورت گرفته بود.
این سگها به دو گروه 6 تایی تقسیم شدند، به یک گروه ایمیدو کارب دی پروپیونات با دز 6mg/kg بصورت زيرجلدی تجويز شد.
و به گروه ديگر تركيب ايميدوكارب دي پروپيونات 6mg/kg زيرجلدی همراه با تولترازوريل خوراكي با دز
10mg/kg تجويز شد.و علائم باليني و سظح انگل خونی قبل از تزریق و در روزهای28،14و 56 روز پس از اولين تزريق
مورد بررسی قرار گرفت. علائم بهبودی با ایمیدوکارب دی پروپیونات به تنهایی 3/83٪ و همراه تولترازوريل7/66٪ بود. زمان بهبودی کامل در مورد اول 21 روز در مورد دوم 26 روز بود.
بنابراین طی نتایج این مطالعه قدرت ایمیدوکارب دی پروپیونات برای درمان این بیماری كافي است و افزودن تولترازوريل
به این سیستم درماني کمک چندانی به تسریع بهبودی از این بیماری نمی کند.
شرکت داروسازی عرفان دارو با سالها تجربه و پیشرو بودن در تولید این دارو کماکان با کیفیتی بهتر از گذشته به تولید این دارو تحت نام تجاری کاربیزول می پردازد و همواره در این عرصه از هر گونه پیشنهادو نقطه نظركلينيسين هاي محترم و دامپزشکان گرامی استقبال می نماید.
References :
Chemotherapy against babesiosis-
Veterinary Parasitology 138 (2006) 147-160,Heneri j . vial,A Gorenflot
Instability of ovine babesiosis in an endemic area in Turkey.-
Ozlem Derinbay Ekici,Ferda Sevinc,Nermin Isik.
University of Selcuk, Faculty of veterinary medicine , Departement of parasitology,konya , Turkey.
-Alterations of blood parameters after intramuscular administration of Imidocarb in healthy lambs.
Ozlem Derinbay Ekici, Nermin Isik
Department of parasitology , Konya , Turkey
Clinical Microbiology , Babesiosis , 2000 july , 13(3):451-469-
Mary J . Homer , Irma Aguilar- Delfin
-Diagnosis and treatment of Babesia odocoilei in captive reindeer
Bartlett sl. , Abou – Madi N, Messick JB,Birkenheuer A, kollias GV.
Section of wildlife Health , Department of clinical sciences,College of veterinary
Medicine, Cornell University, Ithaca,New york 14853,USA
Renal involment in dogs with babesiosis-
RG lobetti , LS Jacobson
Department of companion Animal medicine , faculty of Veterinary Science, university of Pretoria , onderstepoort,South Africa
NADA 141-071-
Schering – plough animal health
FDA information
Approval date : November 7,1997
Journal of veterinary pharmacology and therapreutics-
Pharmacokinetics of imidocarb in normal dogs and goats
A.Salam Abdoullah, J,Desmond Baggot
Article first published online: 17 APR2008
-Treatment and prophylaxis of diseases caused by parasites or bacteria WHO1995006628A1
Application No : PCT LDK 1994/000332
